draad
toen we nog met elkaar spraken
zonder diepgang of contact
voelde ik mijn ziel haken
naar een woord
een blik
een draad om mee te spinnen
en soms zag ik in het witte linnen
van je onbewogen gezicht
het begin van een kleine plooi
de lege plaats
voor een lach
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Zondag, februari 04, 2007 05:19 |
| Fraaie! | |
| lommert: | Zaterdag, februari 03, 2007 19:05 |
| prachtig ! groet willem |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, februari 03, 2007 16:22 |
| Juweeltje! | |
| sanuye: | Zaterdag, februari 03, 2007 16:02 |
| Heftig mooi geschreven! Liefs, Mo |
|
