onderhuids
Waar doodgeboren lelie's bloeien
lees jij morse op korsten
niets lijkt nog anders
dan mijn lach,
als azijn
En als de grote vijand komt
razend en gespleten
zal ik hem omhelzen
in doornarmen
Ik zal hem smakeloos kussen
met het vergif op mijn lippen
en in het stille sterven
leg ik kleine keitjes
op zijn graf
Zo zal het zijn
onderhuids
onrust in een kooi
maar ook bloed zal stollen
en ik weet
dat ook daden stilaan verdrinken
in aquamarijn
Reacties op dit gedicht
| micina: | Zaterdag, februari 03, 2007 22:56 |
| ai ai ... boosheid is te voelen maar wel mooi geschreven liefs micina |
|
| soulsister: | Zaterdag, februari 03, 2007 19:59 |
| Heftig ja maar heel knap geschreven liefs |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, februari 03, 2007 18:51 |
| woeshi...wat schrijf jij heftig...maar wel erg mooi...het kruiptonder de huid... ! liefs, kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||