Energie sijpelt weg
Voel jij het schat die vloeiende zinnen
Ze veranderden je zodat het moment kwam
Begrijp je eindelijk welke kant ik op wil
Ik en jij zullen de wereld het laten zien
Paniekeer niet we gaan juist precies goed
Alles wat ik ooit heb gedroomd komt samen
Zoveel gezegd zo weinig gedaan maar ik wil
We zijn samen spiegelend in geluk en verdriet
Laat we ze maar langzaam wakker gaan maken
Elke dag voelt verloren zonder mijn emoties
De eeuwige kunst voedt mijn godeloze woorden
Vergeet alles dat je is vertelt ik ben echt
Mijn liefde is te agressief en ontoelaatbaar
Het einde lijkt steeds dichterbij te komen
Laat de waarheid mijn woorden doen oplichten
Wat je ook zal denken ik wil ook wel eens rust
Vele emoties die mij bereiken maken mij gek
Alsof alles door destructie ontwaakt moet raken
Ik wou dat ik wist hoe ik mijn pad moest nemen
Dat ik nog eens wist wie mijn leven nog zin geeft
Ik zal niet rusten voor recht niet langer krom is
Ze veranderden je zodat het moment kwam
Begrijp je eindelijk welke kant ik op wil
Ik en jij zullen de wereld het laten zien
Paniekeer niet we gaan juist precies goed
Alles wat ik ooit heb gedroomd komt samen
Zoveel gezegd zo weinig gedaan maar ik wil
We zijn samen spiegelend in geluk en verdriet
Laat we ze maar langzaam wakker gaan maken
Elke dag voelt verloren zonder mijn emoties
De eeuwige kunst voedt mijn godeloze woorden
Vergeet alles dat je is vertelt ik ben echt
Mijn liefde is te agressief en ontoelaatbaar
Het einde lijkt steeds dichterbij te komen
Laat de waarheid mijn woorden doen oplichten
Wat je ook zal denken ik wil ook wel eens rust
Vele emoties die mij bereiken maken mij gek
Alsof alles door destructie ontwaakt moet raken
Ik wou dat ik wist hoe ik mijn pad moest nemen
Dat ik nog eens wist wie mijn leven nog zin geeft
Ik zal niet rusten voor recht niet langer krom is
Reacties op dit gedicht
| Yao the Stoic: | Woensdag, februari 21, 2007 10:57 |
| prachtig versymboliseerd, en deze waardige strijd zal een eind kennen, vroeg of laat... P&L |
|
| marieke_x: | Zondag, februari 04, 2007 11:39 |
| "ik zal niet langer rusten voor recht niet langer krom is", tsja je maakt het jezelf wel zwaar, je bent ook maar een mens hoor.. volg de weg die je hart je ingeeft, maar vergeet niet je verstand te negeren, dat heb je niet voot niets:P, maar ach dat zal je zelf ook allemaal wel bedacht hebben (A):P, maar wel mooi en knap geschreven weer trouwens! | |
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||