Het wordt me teveel
Ik heb weer zo van die dagen
dat ik niet kan weerstaan
aan het jammeren en klagen
waarom jij bent doodgegaan.
Ik stel me al die vragen
ik weet met mezelf geen blijf
ik zit met de handen in de haren
alles davert door men lijf.
Het wordt me teveel.
Er is te veel veranderd.
dat ik niet kan weerstaan
aan het jammeren en klagen
waarom jij bent doodgegaan.
Ik stel me al die vragen
ik weet met mezelf geen blijf
ik zit met de handen in de haren
alles davert door men lijf.
Het wordt me teveel.
Er is te veel veranderd.
Reacties op dit gedicht
| leyla: | Zaterdag, januari 26, 2002 20:19 |
| Blijf doorgaan ook al ben je zonder degene die er niet meer is...*zucht*...Geef het niet op!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stefanie De Walsche | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||