achter grijze nevels
grijze nevels,hoog in de lucht
daarachter jouw gelaat,
ik ontwar het heel vlug
kom jij daar even gluren
zien hoe het met ons gaat?
of kom je je vergewissen
hoe de wereld zonder jou verder draaid?
na jou stond de wereld even stil
jou heengaan was heus geen gril
engelen kwamen en namen je met zich mee
lieten ons hierachter..heel alleen
de lente staat weer bijna voor de deur
alles krijg weer een nieuwe kleur
de eerste bloemetjes die zullen bloeien in mijn tuin
zullen beslist weer voor jou grafje zijn...
Reacties op dit gedicht
| erje: | Zondag, februari 04, 2007 20:23 |
| wat een lief gedicht voor je vader denk dat hij van bovenuit de bloemen de kracht zal geven dat ze bloeien ook voor zijn eigen plekje, mooi hoor liefs erje |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, februari 04, 2007 16:07 |
| dat is heel mooi neergezet | |
| Joeke: | Zondag, februari 04, 2007 14:00 |
| Das een heel mooi gedicht ik denk dat die er blij mee zal zijn met die bloemen Veel liefs Joeke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||