Mopje?
Ironie
komt in me op als ik merk
dat je eindelijk beseft.
Honderden keren stonden we
aan je mouw te trekken,
wenend en uitgeput
van het wakker blijven tot
je thuiskwam.
Geen enkele keer
heb je de moeite genomen
om te luisteren, om
een halt toe te roepen,
elke keer weer hechtte je
geen geloof aan onze woorden,
aan onze tranen, aan onze hel.
Grappig hoe jij nu
verstomd kan staan
van haar handelingen
en haar gedrag, terwijl ze
zich nu al iets beter weet
te gedragen.
Maar niet grappig
hoe jij ons hebt
laten vergiftigen,
terwijl we wisten
dat jij het tegengif had.
komt in me op als ik merk
dat je eindelijk beseft.
Honderden keren stonden we
aan je mouw te trekken,
wenend en uitgeput
van het wakker blijven tot
je thuiskwam.
Geen enkele keer
heb je de moeite genomen
om te luisteren, om
een halt toe te roepen,
elke keer weer hechtte je
geen geloof aan onze woorden,
aan onze tranen, aan onze hel.
Grappig hoe jij nu
verstomd kan staan
van haar handelingen
en haar gedrag, terwijl ze
zich nu al iets beter weet
te gedragen.
Maar niet grappig
hoe jij ons hebt
laten vergiftigen,
terwijl we wisten
dat jij het tegengif had.
Reacties op dit gedicht
| happy tear: | Maandag, februari 12, 2007 00:58 |
| beautiful how you always seem to know how to write things down sad to know these words are the painful truth... -ICFY- (and so much more) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eekhoorntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||