Paradijs verloren
er waart een sterk gerucht
door de immer groene tuin
over een groot, ros konijn
dat met hondsdolheid is besmet
het dier eet liefst vers vlees
in plaats van blad of gras
sluipt langs struik en plas
waanzin wostelt in het beest
in de tuin schuilt pijn en leed
een merel breekt laf
met een doodskreet
zijn laatste liedje af
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 05, 2007 12:14 |
| Tonen, delend. En weet je, ik schrik altijd al van de fictieve werkelijkheid. Want die overtreft zo dikwijls onze onmogelijkste fantasiën. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||