Papa kon ik nog maar zeggen
papa het is allemaal zo verwarrend
mijn hoofd die tolt mijn maag draait om
en van binnen ben ik eigenlijk wel blij
dat jij niet weet het hoe en het waarom
voel me zo ontzettend alleen staan
maar partij kiezen is toch niet rieeel
en als ik hem om een reden vraag
dan zegt hij gewoon ja weet ik veel
papa kon ik maar even schuilen
in de stilte de rust die jij bezat
jij die me altijd weer liet lachen
echt pap niemand anders lukt dat
ik mis je “mosje” mijn vader en vriend
en als ik je dit alles zou hebben verteld
hoe hij zijn masker verloor en viel
wat was je in hem dan teleurgesteld
ik troost mezelf nu in kinderarmpjes
samen komen we er wel doorheen
en pap ik leer nu mijn vrienden kennen
en geloof me ik zie er geen een
Reacties op dit gedicht
| Black Lord: | Maandag, februari 05, 2007 16:42 |
| diep rakend ...... intens geschreven een troost knuf kanjer warme groet ***Wim**** |
|
| erje: | Maandag, februari 05, 2007 14:45 |
| Kan me heel goed indenken dat je je pap mist dat doe ik ook maar voor jou is dat weer anders je zal toch moeten proberen om met je gezin samen het gemis op te vullen wij kunnen je alleen maar op papier steunen en echte vrienden die zal je zelf moeten zoeken, maar dan wel een goeie natuurlijk je pap kijkt wel vanuit de hemel toe, hij wil voor jou ook het goede, liefs erje |
|
| Gonny: | Maandag, februari 05, 2007 13:27 |
| lieve Rian Je hebt vrienden in verschillende maten en geloof me soms zit het verdriet zo diep in je dat je in een hele kamer vol met mensen die het goed met je menen je nog alleen voelt. . Als je echt om je heen kijkt zijn er vele mensen die he Ik ben niet echt een goed met je menen Ik ben de laatste tijd niet een vriendin voor je geweest omdat ook ik met van alles zat ,maar ik meen het wel goed met je . Liefs Gonny Dikke warme knuff |
|
| M@rcel: | Maandag, februari 05, 2007 12:59 |
| stilmakend geschreven... Knuff/liefs M@rcel |
|
| sunset: | Maandag, februari 05, 2007 11:09 |
| Nou, ik ben en blijf je vriend. Ook al vind je nu misschien van niet. Tonend delend verwoord en overgebracht. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, februari 05, 2007 10:24 |
| met een traan gelezen meid zoveel pijn voel ik hier ik sla even mijn armen om je heen en geef je een dikke troostknuffel liefs nathie |
|
| arie.van der.zalm: | Maandag, februari 05, 2007 09:59 |
| prachtig | |
| dichterbij: | Maandag, februari 05, 2007 09:59 |
| hier zijn geen woorden voor. ik kan je alleen maar sterkte wensen liefs |
|
| *jessica_genders*: | Maandag, februari 05, 2007 09:26 |
| stilmakend | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||