alleen en vrijgezel
ik dacht dat wij samen
de rozen konden laten blozen
ik dacht dat wat wij deelden
iets was wat wij beide wilde
ik hoopte op een geluk
door niets kon het dan stuk
ik twijfelde over de ware
maar het kon toch nooit vergaren?
om de regen kan ik nu lachen
onder de zon kan ik nu rennen
zonder jou is alles wel wennen
maar ik kan er tegen
omdat ik het zegen
dat de aardenog van mij houdt
en dat de mensheid me vertrouwd
de rozen konden laten blozen
ik dacht dat wat wij deelden
iets was wat wij beide wilde
ik hoopte op een geluk
door niets kon het dan stuk
ik twijfelde over de ware
maar het kon toch nooit vergaren?
om de regen kan ik nu lachen
onder de zon kan ik nu rennen
zonder jou is alles wel wennen
maar ik kan er tegen
omdat ik het zegen
dat de aardenog van mij houdt
en dat de mensheid me vertrouwd
Reacties op dit gedicht
| dolphingirl: | Maandag, februari 05, 2007 20:00 |
| heel mooi geschreven dolphingirl |
|
| Dichter91: | Maandag, februari 05, 2007 19:28 |
| leuk gedichtje...enne.. soms is het niet zo erg om vrijgezel te zijn heh?...dan heb je ddat gezeik nie :p doei xxX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mabel@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||