Wachten op het ijs
Zwarte wolken schuiven onder 't zwerk.
Troebel kijkt het heilige bolwerk
Naar de stormlopende heirscharen.
Nimmer komt hun drift tot bedaren.
Eenzame Rus staat achter de stad
Aan 't donkerblauwe Ladogameer.
Ondoorwaadbaar tussen mens en grad,
Op de bodem ligt gekelderd veer.
De Tsarenstad valt bijna ten prooi
Aan de heilloze Hunse horden.
Normloze wezens van laag allooi...
Het verzet kan nog amper strijden...
Tot Ladogadruppels ijs worden!
Dan zal ik je komen bevrijden.
Troebel kijkt het heilige bolwerk
Naar de stormlopende heirscharen.
Nimmer komt hun drift tot bedaren.
Eenzame Rus staat achter de stad
Aan 't donkerblauwe Ladogameer.
Ondoorwaadbaar tussen mens en grad,
Op de bodem ligt gekelderd veer.
De Tsarenstad valt bijna ten prooi
Aan de heilloze Hunse horden.
Normloze wezens van laag allooi...
Het verzet kan nog amper strijden...
Tot Ladogadruppels ijs worden!
Dan zal ik je komen bevrijden.
Reacties op dit gedicht
| ~*MissUnknown*~: | Maandag, februari 05, 2007 23:53 |
| mooi mooi!! meer hoef ik niet te zegge denk ik:)(K) -xXx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hugo Serwy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||