Mandje: | Woensdag, februari 07, 2007 11:14 |
"Dagenlang, broodmager geworden, aan het spinnewiel zittend, sterf ik langzaam. Hij kwam niet, hij kwam me niet redden" : zucht...wat een prachtige woorden!! Ik vind je gedicht heel goed, maar persoonlijk houd ik niet zo van de punten midden in de zinnen; vind ik niet mooi en niet nodig. liefs en succes, Marianne |
|
Tjokvol: | Dinsdag, februari 06, 2007 19:53 |
mooi, ook sneeuwwitje | |
Panta Rhei: | Dinsdag, februari 06, 2007 18:25 |
Beetje verhalend. Iedereen valt toch op de prins op t witte paard ;). Wel mooi. Liefs (en ik lees bij hoor!) |
|
Marjolein.: | Dinsdag, februari 06, 2007 16:45 |
Jou nog nooit gelezen, maar het verhaal tussen de regels mag ik wel. Liefs, |
|
Mathilde: | Dinsdag, februari 06, 2007 16:13 |
ach... (maar ''t leest wel lekker) rode dan maar? liefs, mathilde |
|
lexx: | Dinsdag, februari 06, 2007 15:55 |
wellicht zat de prins vast met zn badmobiel in de opstopping welke grootmoeder veroorzaakte in de wolf''s maag welke brakend door het woud struinde?! inderdaad een goede inzending :) |
|
Amon: | Dinsdag, februari 06, 2007 15:20 |
Ik hoor uit betrouwbare bronnen, dat die prins een heimelijke relatie heeft met repelsteeltje. Maar Hans van Grietje heeft daar nogal moeite mee en dat liep weer uit op een enorme rel, dus besloot de boze heks van geslacht te veranderen. Gave inzending, succes! |
|
Auteur: van Pelt | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2007 | ||
Thema's: |