De vlieger
De Vlieger.
Eindelijk werd en was ik opgelaten
Als vlieger, dat als een groot festival
Voelde, ik was dan ook in alle staten,
Ontvlucht uit dit aardse tranendal.
De aarde slonk onder mijn ogen
Als een boodschapper gezonden
Geleid door hemelse erebogen
En raakte steeds meer opgewonden.
Vogels kunnen zich niet vrijer voelen
Werd door de thermiek gedragen,
Door het dons van wolken kroelen
In mijn hoofd alleen maar vragen.
De zon ging onder, maan en sterren
Vervangen haar en ik ergens daar tussen
Aanschouw dit wonder dan van verre,
Mijn gevoel van vreugde, niet te blussen.
Dan heeft het noodlot toegeslagen,
Stuurloos door het heelal gedreven
En stormen mij dan bruut verjagen
En de werkelijkheid weer zal herleven.
han janzen 06-02-2007
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Dinsdag, februari 06, 2007 19:31 |
| Prachtig geschreven......graag gelezen.. Liefs, Will |
|
| remie: | Dinsdag, februari 06, 2007 18:39 |
| laat je zachtjes landen als je weer met twee pootjes neerdaalt...graag gelezen...liefs remie | |
| Lia van der Fluit : | Dinsdag, februari 06, 2007 17:24 |
| Han, werkelijk weer een parel van jouw hand,,,met genoegen gelezen,,laifs,,,Lia | |
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||