Vol
De aarde is een grote bol
waar wij allen leven
En wij allen maken die aarde vol
met de levens die we elkaar geven
Zoveel levens nu hier aanwezig
zoveel zijn al gegaan
En voor een ontzettend groot deel
weet ik niet eens wie er bestaan
Steeds nieuwe gezichten
en ik wil ze allemaal kennen
Helaas zal dat nooit gaan
maar tis moeilijk om daaraan te wennen
~*~*~
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Donderdag, oktober 10, 2002 10:49 |
| Heel lief! maar allemaal??!! wow.. daar gaat veel tijd in zitten!!:P Kus Marieke |
|
| Loetje: | Woensdag, januari 30, 2002 10:11 |
| Het zijn wel veel mensen om ze te leren kenne, maar wel lief van je, want dat geeft wel aan dat je open staat voor alle mensen! |
|
| Hans Winter: | Zondag, januari 27, 2002 23:28 |
| Ons ken je nu tenminste van naam, en van onze lieve groetjes, Hans |
|
| El Caballero: | Zondag, januari 27, 2002 12:24 |
| Hahaha, daar zou ik helemaal gestressed van worden. Ik heb al moeite om mijn kennissenkring te 'onderhouden'. Groetjes. |
|
| pramodah: | Zondag, januari 27, 2002 12:15 |
| ze allemaal kennen?? daar begin ik liever niet aan...... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chichi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||