Ik zit hier nu alleen thuis
En ik voel me helemaal niet pluis.
Wachten op jou duurt super lang,
En de gedachten dat je misschien niet kan komen, maakt me bang.
Gisteren heb ik jou een mail geschreven,
En ik zit nu helemaal te beven.
Soms twijfel ik zo aan mijn eigen,
Ik kan daar beter over zwijgen.
Maar dan heb ik zo'n rotgevoel,
Kan niet precies uitleggen wat ik bedoel.
Ik weet dat jij veel om geef en van me hou,
Maar laat me nu niet staan in de kou.
Weet ook dat je het super druk heb op dit moment,
Maar nu doe je net of je me niet kent.
Of dat lijkt alleen maar zo, ik zit in de knoop,
En jij bent nu het enige waar ik op hoop.
Kom dan even op msn, stuur me een sms of kom naar me toe,
Ik verlang naar jou, en het wachten maakt me moe.
Normaal zit je rond deze tijd op je pc,
Het leven valt niet altijd mee.
Als je te horen krijg dat je oom ernstig ziek is,
Ik wil een arm om me heen, jij bent het die ik mis.
Geef me wat steun en dat doe je al zoveel,
Misschien ben je me zat, en zit ik tot aan je keel.
Ik ben super verliefd op jou, je bent mijn schat,
Maar jij heb het vast met mij gehad.
Ik kan soms zo zeuren over kleine dingen,
Maar dan weet ik niet hoe ik over mezelf moet beginnen.
Want ik zou jou zo graag alles vertellen,
Maar we hebben niet eens tijd om fatsoenlijk te bellen.
Allebei super drukke levens en dat willen we niet opgeven,
En we hoeven echt niet aan elkaar te kleven.
Zou je nu zo graag willen smssen of bellen,
Maar weet niet waar je bent, en of je dat op prijs ga stellen.
Waarom twijfel ik zo aan alles en iedereen,
Het gaat bij mij door merg en been.
Eigenlijkt ben ik best een leuke en gezellige meid,
En ik kan echt bij jou alles kwijt.
Gun ons samen wat meer tijd en leuke dingen,
Want die moet ik nu allemaal zelf verzinnen.