In zicht
In mijn haast om maar te praten, struikelt mijn tong
-dikwijls- ik verbaas me iedere keer over de uitkomst
ik stuw lucht langs mijn rauwe stembanden en alle
klanken klinken zoals wij klonken met onze wijn
- proost, op het nieuwe jaar! - het lijkt nu voorbij
-dikwijls- ik verbaas me iedere keer over de uitkomst
ik stuw lucht langs mijn rauwe stembanden en alle
klanken klinken zoals wij klonken met onze wijn
- proost, op het nieuwe jaar! - het lijkt nu voorbij
de geheimen van het land nog lang niet ontsluierd
beloftes niet ingelost, maar de wereld draaide te snel
belandde op zijn kop. - doch hulp kwam van boven
beloftes niet ingelost, maar de wereld draaide te snel
belandde op zijn kop. - doch hulp kwam van boven
ik werd begeleid in mijn lijden en de dood
leek ineens mooi te zijn, te stralen zoals het leven
leek ineens mooi te zijn, te stralen zoals het leven
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Woensdag, februari 07, 2007 16:04 |
wow... mijn ogen struikelden over je woorden maar niet over de gedachten... geweldig dit! x |
|
| sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 09:50 |
| akende voelbaar (en toch schitterende) poëzie. Liefs en knuf, sunset |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 07, 2007 08:56 |
| Het sluit naadloos aan op de vorige twee gedichten...kippevel. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Innerchild: | Woensdag, februari 07, 2007 07:50 |
| Wat een beeld ! Wowh ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||