Spel
Spel
als een kind in mijn nu
mijn hoofd een speelbal
stuiterend tussen lijf en muur
wachtend van uur tot uur
als een regenboog gekleurd
danst hij rytmisch
monotoom de maat
in de kracht van dreunen
ontneem mij mijn spel
door mij gearmd te wiegen
voorkom mijn verdwalen
in de diepte van mijn ziel
de koers verandert al
al soppen mijn voeten in tranen
ooit verhuild
in een stillend kinder verdriet
en de bal dreunt
het kind speelt wezenloos
zijn spel ademloos
en mijn stem sprakeloos
zo wieg zo voelt hij niet het troosteloos
***Wim****
mijn hoofd een speelbal
stuiterend tussen lijf en muur
wachtend van uur tot uur
als een regenboog gekleurd
danst hij rytmisch
monotoom de maat
in de kracht van dreunen
ontneem mij mijn spel
door mij gearmd te wiegen
voorkom mijn verdwalen
in de diepte van mijn ziel
de koers verandert al
al soppen mijn voeten in tranen
ooit verhuild
in een stillend kinder verdriet
en de bal dreunt
het kind speelt wezenloos
zijn spel ademloos
en mijn stem sprakeloos
zo wieg zo voelt hij niet het troosteloos
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, februari 07, 2007 10:44 |
| sterke verwoording! knufleifs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 07, 2007 09:13 |
| Stilmakend.... Warme omarming in een lieve groet, liefsliefs... switi lobi |
|
| sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 08:49 |
| Rakend voelbaar overgebracht dit. Ik werd er stil door. Liefs en vriendschappelijke knuf, sunset |
|
| Quadesh: | Woensdag, februari 07, 2007 08:09 |
| gewiegd wordt je leef op als kind dat heeft ieder mens nodig. liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||