waterspel
(ocean pulls me close)
al sinds de dag
dat de avondzon
in mijn ogen verdronk
lig ik hier, gekruld
in de plooien van de zee
moet er nog zand zijn
op deze droge sprei
waarin ik, te slapen
wegzink in een
kolkende droom
of mag ik drijven
op dit waterspel
en wegvloeien in
de leegte waarmee
ze me voor altijd
vullen zal?
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, februari 07, 2007 10:40 |
| appart mooi! knufleifs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 07, 2007 09:30 |
| Een waar pareltje! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Marjolein.: | Woensdag, februari 07, 2007 09:02 |
Wonderschoon. Bij het antwoord op je vragen moet je enkel niet bij mij zijn - knipoog Liefs, |
|
| sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 08:27 |
| Persoonlijk heb ik liever dat je wegzinkt in een kolkende droom dan dat je drijft in een jou vullende leegte. Beeldend tonend delend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||