Thuis
Zie je voetstappen versleten in de sneeuw
op het pad dat reikt naar de voordeur
geen seconde in de sleur, geen dag
onbezonnen, in liefde verdronken
pluk de dag, ruik je geur,
liefde is overal, eveneens als je warmte
verzamelt zich in mijn hart, hoofd,
verdoofde handen
in dank dat ik hier weer mag stranden,
jij bent mijn thuis
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Woensdag, februari 07, 2007 15:15 |
| :) heerlijk | |
| patrick_wijchen: | Woensdag, februari 07, 2007 12:23 |
| heel mooi liefdevol geschreven :) liefs patrick |
|
| dichterbij: | Woensdag, februari 07, 2007 11:59 |
| mooi dankbaar verwoord lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||