de zee
de zee ,
ik wandel op het strand
en word enkel gevolgd
door m'n eigen voetsporen
in het natte mulle zand
ik geniet van de golven
en geef hem mijn dromen mee
de wind blaast door mijn haren
net alsof hij me verlost
verlost van mijn vragen ...
vragen van het leven
die mijn verdere toekomst
zullen dragen
jantje maan
08/02/2007
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Donderdag, februari 08, 2007 13:35 |
| mooi geschreven en erg mooi gevoelsbeeld wat je hier neerzet ! heerlijk he dit uitwaaieren aan zee ! liefs, kerima ellouise |
|
| vlokje: | Donderdag, februari 08, 2007 12:59 |
| Aan het strand ...héérlijk toch, maar dat komt wel weer van de zomer! Mooi geschreven, liefs sylvia |
|
| hiljaa: | Donderdag, februari 08, 2007 10:55 |
| ik wandel in de sneeuw.....met vragen! sterk neergeschreven! knufleifs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Donderdag, februari 08, 2007 10:43 |
| Er zijn meer vragen dan de wijze kan beantwoorden. Is een oud spreekwoord (of toch ongeveer zo). Weet je, in plaats van te vragen is het soms wijselijker gewoon te leven. Toch? Liefs, sunset |
|
| moongirl1982: | Donderdag, februari 08, 2007 09:24 |
| een strandwandeling kan er goed doen... groet moongirl1982 |
|
| vivika: | Donderdag, februari 08, 2007 09:22 |
| eens uitwaaien aan zee kan goed doen he? mooi verwoord! liefs |
|
| Hilly N: | Donderdag, februari 08, 2007 08:52 |
| Geef je verdriet mee met de golven, ook je dromen. Wie weet kunnen ze uitkomen. Midden in de helende zeewind. Hoop ik dat je troost het geluk in jezelf weer vind. Lieve groet, Hilly |
|
| dichterbij: | Donderdag, februari 08, 2007 08:50 |
| even een leeg hoofd en pijn naar de achtergrond. heb je soms wel eens nodig lieve groet |
|
| Windwhisper: | Donderdag, februari 08, 2007 07:43 |
| Ja lieverd aan de zee kun je veel toevertrouwen, je tranen vermengen zich met het zilte water, de golven spoelen je denken mee, de wind waait dor je haren en neemt je fluister mee, het zand laat je voetsporen achter, de rollende golfjes nemen ook die mee terug...zo word je een met zon, zee wind, zand en water en ben je een met de schepping..een brok menselijke nauur . Liefs Cobie Goede morgen kanjer |
|
| mums: | Donderdag, februari 08, 2007 00:41 |
| even lekker uitwaaien op het strand...heerlijk. Laat ze zee je pijn en verdriet meenemen en je dromen uitkomen. ik blaas je een warme knuffel toe. liefs mums |
|
| lonely 1: | Donderdag, februari 08, 2007 00:33 |
| mooi geschreven, liefs, en knuffel, hilde |
|
| erje: | Donderdag, februari 08, 2007 00:19 |
| laat de wind maar door je haren waaien het brengt je vaak op andere gedachten waar je mogelijk wat mee kunt geroeten erje |
|
| tulpje: | Donderdag, februari 08, 2007 00:16 |
| mooi lieverd heel mooi liefs en truwste knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jantje maan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||