(td) Unieke ziel
De reis doorheen onszelf als
ontdekkingstocht op het strand
waarbij ieder korreltje zand
zijn weg heeft afgelegd
zoals de lessen des leven
ieder inzicht als afzonderlijke korrel
binnen onze zienswijze plaatst.
Onze ziel, een eigen strand van korrels
waarbij iedere storm ons vormt
tot één nieuw uniek geheel.
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Zondag, februari 11, 2007 07:52 |
| prachtig in beeld gebracht groet/klaes |
|
| lommert: | Zaterdag, februari 10, 2007 12:28 |
| zeer indenkend gedicht...zit aan een traan te denken...er zit een hele wereld in...heel graag gelezen liefs willem |
|
| Nino de Pino: | Vrijdag, februari 09, 2007 20:23 |
| zou het allemaal uit los zand bestaan? aparte visie, leuk. liefs. |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, februari 09, 2007 19:54 |
| Nice! | |
| M@rcel: | Vrijdag, februari 09, 2007 18:34 |
| beelend prachtig verwoord en geschreven Liefs M@rcel |
|
| Peter van Tiel: | Donderdag, februari 08, 2007 19:30 |
| Een ontdekkingstocht in jezelf. Ja, dat zou zeer leerzaam kunnen zijn. En verrassend misschien ook nog wel. Fijne avond. Knuffie, Peter. |
|
| Jan van Dord: | Donderdag, februari 08, 2007 19:19 |
| Een mooi gedicht!!! Ik moet eerlijk zeggen, ik had je nog nooit gelezen. Maar naar aanleiding van je reacties onder mijn schrijfsels, ben ik dat eens gaan doen Geweldig goed, zelfs een limerick !!! en... ik blijf je lezen !!! jan |
|
| errel: | Donderdag, februari 08, 2007 18:47 |
| zandkorreltje klein, droog en aardig kriebel tussen de tenen strandlaken aan zee liefs |
|
| Amon: | Donderdag, februari 08, 2007 16:45 |
| Klasse, mooi met beeldspraak | |
| kapeloeteke: | Donderdag, februari 08, 2007 16:23 |
| Ieder van ons heeft zijn eigen strand van korrels en dat maakt ieder van ons idd uniek. Mooi gedaan, meid! Knuffels xxx |
|
| Dylirium: | Donderdag, februari 08, 2007 15:24 |
| Prachtig neergezet, Onze ziel, een eigen strand van korrels...... prachtig hug x |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, februari 08, 2007 13:29 |
| mooi Micina, erg mooi... dat wat op onze weg lag...vormt ons telkens een korroltje meer...door nieuw verworven inzicht...als men in zichzelf wil kijken toch...naar dat wat ons tot mens maakt... mooi ! liefs, kerima ellouise |
|
| sb lavandula: | Donderdag, februari 08, 2007 12:40 |
| mooi gedaan , zo op het strand waar je ziel tot rust komt, liefs hans | |
| erje: | Donderdag, februari 08, 2007 11:29 |
| wel mooi deze zanderige filosofie al zal sneeuw sneller een nieuw geheel vormen, maar dat blijft dan weer niet liggen liefs erje |
|
| hiljaa: | Donderdag, februari 08, 2007 10:39 |
| hopelijk gaat de storm hier vlug voorbij! sterk verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| vivika: | Donderdag, februari 08, 2007 09:16 |
| mooie wijze woorden :) | |
| Radho: | Donderdag, februari 08, 2007 08:56 |
| Dat heb je heel mooi geschreven; kan je wijsheid echt wel gebruiken. | |
| Quadesh: | Donderdag, februari 08, 2007 08:53 |
| mooi succes. liefs | |
| dichterbij: | Donderdag, februari 08, 2007 08:41 |
| diepzinnig met een waardevolle inhoud groetjes |
|
| Obi Wann: | Donderdag, februari 08, 2007 08:15 |
| Diepe woorden, geflambeerd met wijsheid, chapeau, mooi geschreven. Knuff x | |
| Artifex: | Donderdag, februari 08, 2007 08:08 |
| Met bewondering gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| sunset: | Donderdag, februari 08, 2007 08:04 |
| Beeldend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: micina | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||