Delen
Ik wil verstrengelen in je armen
je lijf proeven en geloven
ineens en zonder te verdoven
Ach, wat is de stilte mooi
als je nergens anders wilt zijn
dan bij haar, in en uit haar armen.
Ik voel de warmte
niet alleen al in gedachten
maar ook die huid, die lach,
het willen verlaten van werkelijkheid
de droomwereld laten winnen, en verwennen.
Bij haar zijn, dat is wat mijn leven maakt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||