Terug kijk op alweer bijna,
Bijna 18 jaar leven,
Dan zie ik mezelf,
Groeien van het kleine hummeltje dat ik was,
Naar de persoon die ik nu ben…
Ik heb fouten gemaakt,
Ik ben dom geweest,
Maar ik heb er spijt van gehad,
En van geleerd…
Alweer bijna 18 jaar geleden,
Kwam ik op aarde…
Altijd al koppig geweest,
Altijd al eigenwijs geweest,
Maar mijn glimlach maakte altijd veel goed…
Ik kijk terug op,
Ja hoe kan het ook anders,
Mooie en minder mooie tijden,
Maar hoe dan ook,
Ik heb kunnen leren,
Ik ben vrij gelaten op de moment,
Dat ik vrij kon zijn…
Ik ben vastgehouden op momenten,
Op momenten dat ik gewoon niet anders kon…
Zonder de hulp van mijn ouders,
Zonder mijn vrienden,
Zonder mijn broer,
Was ik nooit geworden,
Wie ik nu ben…
En nog steeds ben ik niet uitgeleerd,
Maar dat zal nooit iemand zijn…
Pff, 18 klinkt al oud,
Maar ik hoop toch,
Dat ik nog vele jaartjes mee mag gaan!
| EveryTearTellsAStory: | Maandag, februari 19, 2007 21:30 |
| tof geschreven. echt goed:) xje |
|
| »°Merit°«°SpaCertje°»: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:20 |
| So oud is 18 ook weer niet;) Maar leuk gezegd.. Leuk gedaan,.. je hebt het goed onder woorden gebracht.. :) Houzoveelvanje(L) kusjees merit(K) |
|
| cerclefreak7: | Vrijdag, februari 09, 2007 21:47 |
| mooiii gedicht! mooiii verwoord! xXx Ilse |
|
| Auteur: patrick_wijchen | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||