Als ik denk aan de tijden die ik beleef met jou,
dan besef ik dat ik van je hou.
Dan voel ik de liefde tot in mijn botten,
en weet ik het echt niet meer te stoppen.
Op zo'n moment wil ik met je trouwen,
zodat ik de rest van mijn leven op je kan bouwen.
Maar wanneer je boos bent,
dan heb ik heel veel pijn.
Is het alsof ik je niet meer ken,
ook al doe jij het voor de gein.
Dan kies ik voor een leven met een ander,
en niet iemand als xander.
Ik zoek naar iemand die redelijk is,
en altijd naar mij luistert.
En die mij niet zomaar dissed,
en mij aan mijn bed kluistert.
Wat moet ik toch met zulke gevoelens,
die gaan door merg en been.
Soms heel erg doelloos,
waar gaat dit allemaal heen?
Al zou je weten wat ik voel,
dan zou je niet zo voorzichtig zijn.
En begreep je wat ik bedoel,
dan was ik niet zo klein.
Ik voel het echt als je naar mij kijkt,
tot diep in die donkere grot.
Dan weet ik dat het gevoel niet wijkt,
en voel dat ik vochtig wordt.
Aan de ene kant tranen,
de andere kant genot.
Welke zal ik kiezen,
wat valt er op mijn kop.
Soms wil ik mijn hart schenken,
en dat doet mij veel verdriet.
Dit zijn woorden om over na te denken,
niet zomaar een liefdeslied.