Verloren.
Vriendschap is puur en niet te vermijden,
terwijl echte liefde je kan verblijden.
Hartstocht en passie dat is wat ik zocht,
en daardoor stond mijn verstand op de tocht.
Puur gevoel of via verstand,
mijn vingers reikend naar een hand.
Ik ruil liefde in voor vriendschap,
neem uiteindelijk die grote stap.
Stop met dromen en ga weer leven,
ook al heb ik niks meer te vrezen.
Angst, haat en nijd verspreiden,
waaronder mijn vrienden zullen lijden.
Vragen als; wat zoek jij in mij,
het antwoord eerder verbijsterend dan blij.
Alleen zijn veroorzaakt paniek,
maar dat maakt mij weer uniek.
Verstop mijzelf achter een muur van tranen,
dwalend door die donkere lanen.
Uiteindelijk kies ik toch voor jou,
zie ik de glinstering van de dauw.
Ochtendgloren,
heb mijn hart aan jouw verloren.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||