Ik heb het je nog steeds niet
durven zeggen, want het gevoel
dat vanbinnen zit
valt gewoon zo moeilijk uit te leggen,
jij weet niet dat ik nu op mijn kamer
zit, en je zo vreselijk mis , dat dit
echte liefde is.
ik wil zo erg graag dat je het weet,
maar ben bang dat je boos word.
en me vooraltijd vergeet.
ik zou je zo graag willen knuffelen
en samen met jou zijn.
maar de angst dat je me niet wild
doet me zo vreselijk pijn.
en hoe graag ik het ook wil,
mischien ben ik voor jou niet de ware,
daarom kan ik het niet vertellen
en wil ik me zelf het verdriet besparen