stille verdriet,
volle beker , zonder inhoud
het is al zeker
niet verlangen naar wat ze verwachten van mij
pijn is wellicht nabij
Bij wie kan ik schuilen
Wanhoop, angst
mijn ogen kunnen niet meer huilen
Ik zoek naar het licht als ik in het donker ben
streven naar verlangen
wat ik voel als ik aan het dromen ben
Hoe dring ik door ?
zullen ze begrijpen dat ik allang niet ben
wat zij aannemen dat ik ben?
ik ben wat ik voel en dat zal zijn
Begrijp het, accepteer
want er is geen pijn
Lange jaren zal ik geheim verlangen
seconden , minuten, een dag
verlangens wat volgens velen niet mag
De zon gaat onder, en ik verlang
een bliksemdonder, en ik verlang
Jaren in de war geweest
mag ik op deze manier voelen ?
luisteren naar je emoties, waarom niet ?
ik heb ontkend en ontkend
bloed,zweet en tranen heb ik doorstaan
luisteren naar je binnenste
is wat ik heb gedaan
Haal nu het zand weg van mijn voeten
accepteren is wat zij zullen moeten
ik ben wat ik ben, want ik blijf luisteren
en ik hoop, dat ook zij zullen luisteren