Dat ene gevoel.
Zittend in de auto,
luister ik naar je gezeur.
Je hebt het zwaar, je bent zielig,
ik doe nooit eens wat.
Voel me met de seconde kleiner worden
en heb de behoefte aan dat ene gevoel
wat ik niet meer zou willen hebben.
Gelukkig zat ik in de auto,
en heeft dat feit
me weer een litteken bespaard.
Reacties op dit gedicht
| Beautiful*Broken: | Zondag, februari 11, 2007 11:06 |
| Plaats je er boven, vind de kracht ergens in je om door te gaan , gelukkig te zijn en niet meer te snije Als je echt wilt , lukt het zekr ik sta klaar om te helpen of teluisteren veel liefs BB |
|
| Sayuri: | Vrijdag, februari 09, 2007 19:37 |
| Waarom denk je een andere x er ook niet zo over? "Ik zit nu op een plek waar ik mijn littekens kan besparen". Maar heel veel sterkte. En niet alles is jou schuld, als je dat soms denkt. x |
|
| Jusst.: | Vrijdag, februari 09, 2007 18:44 |
| laat je niet innerlijk verminken, kom voor je gevoel uit! x Jusst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||