Ogen gevuld met water

Jij zat daar.
Zittent, in de gang, tegen de muur aan.
Ik keek je aan, en ik zag dat je ogen gevuld waren met water.

"Ik kan zo niet verder gaan met je"
Zei je.
De schok ging door mij heen.
Heel even had ik het idee dat ik geen leven meer voelde.
"Nee, dat kan niet!
Waarom dan? We kunnen er opminst aan werken"
Mijn ogen waren gevuld met angst.

Zelf's de liefde heeft de nodige tranen nodig.
Om het daarna weer aan te sterken.
Gelukkig heeft de liefde zijn ding gedaan.
En kan ik met jou verder door het leven gaan.

Geschreven door

Sayuri

Reacties op dit gedicht

Sayuri vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Imbroglio.:	Zaterdag, februari 10, 2007 22:42
Liefde heeft inderdaad de nodige tranen nodig, fijn dat jullie weer verder kunnen gaan en het misschien jullie band wel heeft versterkt! Bedankt voor je reactie, ik wou dat ik het kon, maar ik doe mn best. Liefs, x

loredana_86:	Zaterdag, februari 10, 2007 16:23
heel mooi geschreven.als je verdrietig bent je kan mij altijd een e mail schrijven ik schrijf je zeker terug of voeg me op msn toe kan ok ik ben er wel voor jou als je wil praten.sterkte knuff en kus trouwens bedankt voor je reactie.xxx

erje:	Vrijdag, februari 09, 2007 21:32
na de twijfel en een waterbed vol tranen ga je toch verder met het leven der liefde geroeten erje

M@rcel:	Vrijdag, februari 09, 2007 21:14
droef-liefdevol mooi geschreven Liefs M@rcel

Over dit gedicht

Auteur: Sayuri
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 09 februari 2007
Thema's: [Liefde] [Liefdesverdriet] [Verwarring]