mijn masker
Mijn masker
Soms heel soms laat ik
mezelf heel eventjes zien
ik voel me veilig
achter mijn masker
mag dat misschien
jij ziet niet echt
mijn ware ik
mijn echte gevoel
ken jij niet
maar dat is ook iets dat
van mij niet hoeft
door mijn masker verberg
ik het goed
mijn echte verdriet
ik weet eigenlijk niet goed
wat ik wil
jou arm om mijn schouder
of zittend in een hoekje
alleen en heel stil
laat me nu maar even
of ik nu lach of huil
want alleen ik weet het zeker
achter mijn masker
gaat mijn ware ik schuil
Danielle Rensen
8 februari 2007
Reacties op dit gedicht
| JuuJuu: | Donderdag, november 01, 2007 11:47 |
| mooi! en heel herkenbaar.. xx!.. |
|
| brendatju: | Maandag, februari 12, 2007 09:00 |
| herkenmaar en ik leef mee voor altijd -x-b-x- |
|
| Paraskevi: | Zaterdag, februari 10, 2007 18:39 |
| Heel herkenbaar! Mooi gedicht. x |
|
| M@rcel: | Vrijdag, februari 09, 2007 23:40 |
| wat ontzettend prachtig verwoord en geschreven lieverd en voor mij ook zo herkenbaar Liefs en dikke knuffel en kussXXXX M@rcel |
|
| [-AnouK-]: | Vrijdag, februari 09, 2007 23:31 |
| mooi geschreven.. probeer jezelf toch te laten zien en dat masker af te zetten, het zal helpen en je zal je er beter door voelen en dan kan je altijd alleen zijn ! ik snap wat je bedoeld xxx anouk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||