Vandaag kwam ik voor de moeilijke beslissing te staan,
en moest je laten gaan...
Mijn hart zit nu vol verdriet en pijn,
lieve Simba het heeft niet anders mogen zijn...
De dag dat we je gingen halen was ik de gelukkigste mens op aard,
en jij lieve schat, jij stond op ons te wachten met je kwispelde staart...
In het begin durfde je niks, je was bang dat ik jou ook pijn zou gaan doen,
maar snel kreeg je in de gaten dat ik je wat anders gaf, namelijk elke dag een zoen...
Het enige wat je van mij verlangde was liefde en aandacht,
het was juist mijn liefde voor jou die ons samen bracht...
Vanaf de eerste keer dat ik je zag ben ik van je gaan houden,
en gelukkig wist je al snel dat je me kon vertrouwen...
Inene begon je te veranderen, je was jezelf niet meer,
vaak lag je dan in je mandje helemaal teneer...
Andere dagen was je weer jezelf, vrolijk en blij,
maar in je koppie was je niet meer zo vrij...
Jou ziekte heeft jou eronder gekregen,
lieve schat wat je verkeerd deed heeft nooit aan jou gelegen...
Veel te vroeg heb ik jou af moeten geven,
het was de enige waardige keuze, voor jou was dit geen leven...
Lieve Simba,
Jou ziekte heeft het van jou gewonnen,
het was een ongelijke strijd...
Je blijft voor altijd in mijn dromen,
Dicht bij mij...
Lieverd ik houdt van je en zal dat altijd blijven doen...
Ga nu maar lekker spelen met alle hondjes op de regenboogbrug...
Simba je hebt je rust verdient schat...
Waar ik heel gelukkig mee ben is dat ik jou bij me heb gehad je hebt me veel liefde en aandacht gegeven...
En ik heb jou gelukkig kunnen laten zien dat er ook van je gehouden werd en je liefde en aandacht kreeg wat jij zo verdiende...
Heelaas was het van veel te korte duur...
Speel maar fijn schat en kom me nog eens begroeten in mijn dromen...