Frankrijk
een herrinering waardoor nog steeds
elke dag mijn tranen vloeien
een herrinering waardoor
mijn roosje nooit meer zal bloeien
jij maakte mij mooi met je woorden
jij maakte mij leuk met je woorden
natuurlijk vond ik het verdacht
maar er was niks dat mij toen stoorde
maar toen 's avonds, op een woensdag
pakte je vrienden mij beet
sleurde mij naar jou tent
en er was 1 iemand die mij erin smeet
ik probeerde nog weg te komen
maar ik had niks te willen
het zat niet goed, ik klapte dicht
kon niks meer, ook niet gillen
Je trok je broek omlaag
Ik kon je wel slopen
Maar ik had geen kracht
Je knoopte mijn broek open
Stop, No, I don't want this
je trok je er niks van aan
I really don't want this!
Wat heb ik mezelf aangedaan?
Ik probeerde te vluchten
Maar buiten stonden je maten
Ze duwde me terug
Hielden me constant in de gaten
Ik had geen kans
Ik begon te flippen
Te gillen
Begon volledig te trippen
Je snoerde mijn mond
Pakte me bij mijn keel
Duwde me stevig tegen de grond
Ik kon niks anders dan...
Ik was zo verdrietig
Zo in paniek
Toen sloeg ik in je gezicht
Duwde je van me af
Ben gevlucht
Vraag me niet hoe
maar ik was opgelucht
dat dit over was
maar toen besefte ik het niet
Dat ik dit heel mijn leven
Elke dag, elke nacht
Zou herbeleven
wat moest ik, 13 jaar
een spoor van tranen achter mij
ze hadden het voor elkaar
rennend over de camping
niet wetend waar heen
jongens ver achter zich latend
vernederd, gebruikt
ik voelde me vies
heb eeuwen rondgerend
Gespannen, lijkbleek
Niemand die iets deed
maar iedereen keek...