eenzaam
Er zijn al weer wat dagen voorbij,
sinds je plots weg ging bij mij.
Toch is het voor jou fijn te weten,
dat ik jou nooit zou vergeten.
Soms lig ik nachten lang,
aan jou te denken...ik ben bang
en zo ontzettend eenzaam,
deze wonde heelt veel te langzaam.
Dan zie ik s'morgensin de spiegel,
een wit,en vermoeid gelaat
van iemand die het huilen,
nader dan het lachen staat.
Overdag gaat het dan wel weer
maar s'avonds doe het zo zeer,
dan huilt mijn hart heel zacht,
en dan zoek ik weer de weg,
naar het einde van die lange nacht.
Floortje
sinds je plots weg ging bij mij.
Toch is het voor jou fijn te weten,
dat ik jou nooit zou vergeten.
Soms lig ik nachten lang,
aan jou te denken...ik ben bang
en zo ontzettend eenzaam,
deze wonde heelt veel te langzaam.
Dan zie ik s'morgensin de spiegel,
een wit,en vermoeid gelaat
van iemand die het huilen,
nader dan het lachen staat.
Overdag gaat het dan wel weer
maar s'avonds doe het zo zeer,
dan huilt mijn hart heel zacht,
en dan zoek ik weer de weg,
naar het einde van die lange nacht.
Floortje
Reacties op dit gedicht
| misty: | Maandag, januari 28, 2002 00:49 |
| is mooi mam, maar na regen komt zonneschijn en de lach zou doorbreken (hoop ik) liefs misty |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mandy1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||