tijdspiraal
tijdspiraal
Alles staat stil
weer het oude patroon
even word het kil
en ben ik een nietig persoon
Opnieuw gefaald
ik voel me niets waard
in mijn gedachten verdwaald
volledig van de kaart
Verdriet komt, samen met spijt
bij het denken aan
de woorden van realiteit
en laat mezelf alleen staan
Gedachten worden verdoofd
op de manier die ik vertrouw
alles wat ik heb geleerd werd gedoofd
en zit nu vol berouw
De tijd strijkt neer
bij een vallende traan
vanbinnen ontzettend veel zeer
tot ik voel, ik kan weer doorgaan
Hanne Henkens
11-02-07
Alles staat stil
weer het oude patroon
even word het kil
en ben ik een nietig persoon
Opnieuw gefaald
ik voel me niets waard
in mijn gedachten verdwaald
volledig van de kaart
Verdriet komt, samen met spijt
bij het denken aan
de woorden van realiteit
en laat mezelf alleen staan
Gedachten worden verdoofd
op de manier die ik vertrouw
alles wat ik heb geleerd werd gedoofd
en zit nu vol berouw
De tijd strijkt neer
bij een vallende traan
vanbinnen ontzettend veel zeer
tot ik voel, ik kan weer doorgaan
Hanne Henkens
11-02-07
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Maandag, februari 12, 2007 10:09 |
| Lieve Hanneke, Inderdaad je kùnt dorgaan en..je moet het! Goed zo! Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hattie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||