Hoe hij daar altijd staat
alleen met zijn gedachten
aan het einde van de straat
eigenlijk nergens op te wachten.

zie ik hoe hij dwaalt
langs etalages in de stad
en treurig maar toch straalt
denkend aan het leven dat hij had.

Hoe hij daar altijd staat
alleen met al zijn tassen
aan het einde van de straat
zijn haren ongewassen.

En iedereen passeert
maar niemand die hem ziet
niemand interesseert
zich voor zijn eventueel verdriet.

Hoe hij daar altijd staat
zn tassen op een kar
aan het einde van de straat
zijn haren in de war.

En 's avonds niet naar huis
geen vrouw die hem heeft gemist
nergens is een thuis
voor de man die hij echt is.

Hoe hij daar altijd staat
hij en slechts zijn hoop
aan het einde van de straat
zijn haren in de knoop.

Maar misschien is hij wel tevreden
met de dingen die hij heeft
misschien zelfs wel gebeden
voor het leven dat hij leeft.

Hoe hij daar altijd staat
alleen met zijn gedachten
aan het einde van de straat
eigenlijk nergens op te wachten...


Melis.