morgen ga ik weer naar de maatschappelijkwerkster toe,
over mijn problemen praten,
maar ik weet nog steeds niet het best hoe..
waar zou ik morgen eens mee beginnen,
en zou mijn glimlach het deze keer van mijn tranen winnen,
ik vind het zo moeilijk om met iemand te praten,
ze weten je altijd op de "juiste" plek te raken..
Om voor die gene helemaal me zelf te zijn,
het zijn net dokters die van binnen aan het zoeken zijn naar mijn pijn..
een pijn die door mijn hele lichaam kruipt,
en mijn energie als water verzuipt..
morgen gaat hij weer verder op zoek,
en misschien dat ik deze keer meer vooruitgang boek....