leven kan niet zonder het
doch het leeft zonder leven
Dit, een ongeschreven wet
boven al anders, verheven
Het vuur, machtiger dan de vlam
De kou, dieper dan de bevriezing
wat ons allen zo vaak ontnam
ons dikwijls dwong in gehoorzaming
Wij allen tezamen in dit kosmisch spel
ooit zwaar als de wereld, nooit zonder gezemel
brandt het vuriger dan de hel
doch is verder verheven dan zelfs de hemel
het wit, witter dan wit
de kleur, warmer dan kleuren
het rijgt ons aan ’t spit
doet dingen anders geuren
Ooit vergeten
altijd aanwezig
Mens vergeet toch niet!
vergeet nooit..