Even stil
Even stil, voor herinneringen
Van jou en mij, van ons
Herinneringen van innig geluk,
Van verdriet en pijn
Maar bovenal liefde
Eeuwig houden van
Een ijzer sterke vriendschap..
Nu ontdek ik in deze stilte
dat zelfs wanneer je geluk
lijkt te kennen
Het kan worden als verdord gras
Nu jij mij verlaat en ik enkel
nog huilen kan
Betekent het verdorde gras voor
mij een gouden herinnering..
Van jou en mij, van ons
Herinneringen van innig geluk,
Van verdriet en pijn
Maar bovenal liefde
Eeuwig houden van
Een ijzer sterke vriendschap..
Nu ontdek ik in deze stilte
dat zelfs wanneer je geluk
lijkt te kennen
Het kan worden als verdord gras
Nu jij mij verlaat en ik enkel
nog huilen kan
Betekent het verdorde gras voor
mij een gouden herinnering..
Reacties op dit gedicht
| Chevra Mae: | Dinsdag, februari 13, 2007 06:18 |
| Lieve Lieve meid, Ook verdort gras trekt de aandacht van de voorbijganger weet je nog? Toch een sprankje hoop. Ik denk aan je. Warme knuff,, houvnje [L] |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||