(LR) Toch dichtbij
Toch dichtbij
mijlenver in gedachten
zien onze zwevende ogen
voorbij fantaserende vleugels
ver is ons woongebied
maar toch dichtbij
gedreven door liefdevolle teugels
verder dan kilometerslang
zoekt ons geweten
voorbij hoge beklemmende muren
die zonder vrees afdaling gedogen
wijl wegen grenzen sturen
wordt in afstand gesneden
komt zicht gemoedelijk vrij
afgebrokkeld door stralende ogen
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, februari 13, 2007 17:03 |
| echt schitterend mijn complimenten knuffie liefs nathie |
|
| lommert: | Dinsdag, februari 13, 2007 13:19 |
| die liefdevolle teugels...ze kennen geen grenzen;) prachtig gedicht..bewondering liefs willem |
|
| vivika: | Dinsdag, februari 13, 2007 09:22 |
| knap hoor! liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 13, 2007 09:09 |
| Treffend verlangend wensend dit. Liefs en succes, sunset |
|
| erje: | Dinsdag, februari 13, 2007 01:16 |
| Je kunt iemand missen doordat hij achter gesloten muren zit maar ook mis je iemand als deze imigreerd het komt er op neer dat je een dierbare graag in de armen wilde sluiten denk ik liefs erje |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, februari 13, 2007 01:06 |
| Iets wat heel ver weg lijkt te zijn kan zich toch heel dicht bij je bevinden. Heb ik je zo goed begrepen? Trustenknuffie, Peter. |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, februari 13, 2007 01:05 |
| mooi, heel mooi, Liefs Cobie Slaap lekker hoor, Dikke kus |
|
| wijnand.: | Dinsdag, februari 13, 2007 00:53 |
| fraai | |
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||