glinster
Die satijnen oren
Overhangend en caramel
Die zwarte parels
Zo eindeloos donker
Smekend voor beloning,
waarvan de glinstering,
altijd ik is
Die harige slang
Draaiend zwierend
Een ware dirigent van plezier
waarvan het ritme
Altijd liefde is
Ritme
Je snurkt me in slaap
En likt de slaap uit mijn hoofd
Onozelaar
Bang van geluiden
En woedend nieuwschierig op de bel
Ik verwen je lekker rond
Moe, slaperig, zuchtend op mijn schoot
Een bal van hond
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, februari 19, 2007 08:11 |
| bij mij een berner senne en die kan ook goe snurken se! zalig! knufleifs--hiljaa-- |
|
| kerima ellouise: | Zondag, februari 18, 2007 18:14 |
| smileeeeeeeeeeeeeeeeeeee...zalig beeld...die van mij is een golden bal...in retrievervorm...en snurken dat ze kan :-) liefs, kerima ellouise |
|
| Cornelia.dvw: | Zondag, februari 18, 2007 18:02 |
| Dat noem ik nu echte hondenliefde. Oprecht en welgemeend. groetjes,Cornelia |
|
| [zwarte engel]: | Woensdag, februari 14, 2007 11:34 |
| lief, warm, schattig:) | |
| Windwhisper: | Dinsdag, februari 13, 2007 09:02 |
| Gossie, een bal van een hond...leuk hoor. Liefs Cobie |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 13, 2007 08:41 |
| Zo warm tonend delend verwoord en ogebracht. *Opgestoken duim* Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zonder | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||