Soms
Soms
Koorddansen op je eigen levenslijn
Armen gestrekt in wanhopig evenwicht
Linkerhand zwaar in spontaan geven
Rechterhand verderlicht van nemen
Standvastig lopen maar toch ontwricht
Soms
Lichtvoetige dans op het slappe koord
Het geschenk van jezelf als roos
Gift van vertrouwen
Bloem van de toekomst
Genomen maar zo pijnlijk achteloos
Soms
In blind vertrouwen struikelen en vallen
Armen gestrekt als vleugels maar zwak
Gemis van stuwende liefde
Het luchtledige van de leugen
Spiralende vlucht door gebrek aan draagvlak
Soms
Nieuwe beelden die verwerkt moeten worden
Wankele balans en bewust van het gemis
Liefde respect en vertrouwen
Dat zo zeldzame gedeelde plekje
Waar geven en nemen hetzelfde is
Koorddansen op je eigen levenslijn
Armen gestrekt in wanhopig evenwicht
Linkerhand zwaar in spontaan geven
Rechterhand verderlicht van nemen
Standvastig lopen maar toch ontwricht
Soms
Lichtvoetige dans op het slappe koord
Het geschenk van jezelf als roos
Gift van vertrouwen
Bloem van de toekomst
Genomen maar zo pijnlijk achteloos
Soms
In blind vertrouwen struikelen en vallen
Armen gestrekt als vleugels maar zwak
Gemis van stuwende liefde
Het luchtledige van de leugen
Spiralende vlucht door gebrek aan draagvlak
Soms
Nieuwe beelden die verwerkt moeten worden
Wankele balans en bewust van het gemis
Liefde respect en vertrouwen
Dat zo zeldzame gedeelde plekje
Waar geven en nemen hetzelfde is
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, februari 28, 2002 17:41 |
| idd zeer zeldzaam dat plekje :) heel mooi dit | |
| Maaica v/d Bergh: | Maandag, januari 28, 2002 23:52 |
| yep daar mag je zeker blij mee zijn. BRAVO!!!!!!!!! | |
| Hugo Serwy: | Maandag, januari 28, 2002 18:43 |
| Prachtige poëzie! | |
| El Caballero: | Maandag, januari 28, 2002 17:09 |
| Je hebt gelijk nikita, maar het is/was bedoeld als krampachtige contradictie in het levenspad. | |
| nikita: | Maandag, januari 28, 2002 16:45 |
| mooi, beeldend gedicht, alleen klopt je eerste strofe niet helemaal....als je koorddanst, en je ene hand is topzwaar en je andere vederlicht, dan verlies je je evenwicht, en val je....en je kan niet én standvastig lopen, én ontwricht lopen...je andere strofes zijn heel mooi... | |
| free: | Maandag, januari 28, 2002 15:55 |
| Hoe raak...heel heel mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: El Caballero | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||