Ik vergeet nooit toen ik jou zag,
Die mooie ogen en die lach.
Het leven was me wat meer waard,
En de tijd ging met een vaart.
Maar toen was de droom voorbij,
Er zijn niet zoveel mensen die mijn hart zo goed weten te raken als jij.
Maar het is hard als je gek bent op iemand en je geen kans meer maakt,
En echt het is zo dat het mij soms helemaal niet raakt.
Dat is juist zo raar,
Het ene moment boeit het me niet en dan opeens komt die vonk weer terug want jij staat daar.
En jij weet niet wat er in mijn hart omgaat,
Ik had besloten dat ik dit met rust laat.
Maar het is moeilijker dan ik dacht,
Steeds als ik je zie voel ik pijn en eerst deed het me juist goed je te zien en hoe je lacht.
Maar nu wat heeft het voor zin jou te vertellen wat er in mijn hoofd speelt,
Ik weet wel beter, want ik weet toch dat jij je leven met die ander deelt.
Misschien kom ik hier nog wel doorheen, het lijkt nu allemaal zo zwaar,
Maar met de steun van mijn vrienden krijg ik het denk ik wel voor elkaar.
Alhoewel ik bang ben dat het nog lang gaat duren,
Ik zou willen dat ik ga slapen en ik alles vergeten ben, dan duurt deze pijn nog maar een paar uren.
22-2-2003
ranieke: | Dinsdag, februari 13, 2007 17:00 |
Zullen we dan met z''n drietjes iets heel leuks gaan doen, is toch beter dan al slapend je tijd te verdoen. max, danielle en ik...misschien vergeten we even al de pijn? Liefs. |
|
-*-Maxxje!: | Dinsdag, februari 13, 2007 16:53 |
Ja,,Z0 Voel ik me ookwel,,ongeveer M0oii,,Geschreven! Knuff,,MaxxJe! |
|
Auteur: Danielle Smit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 februari 2007 | ||
Thema's: |