jij, mijn vriend
Jij, mijn vriend.
Jij , jij die lachte, degene waarvan ik dat het minste verwachte.
Ik zag het niet, niemand trouwens.
Was je zo ongelukkig, was ik geen goede vriendin misschien?
Je liet iedereen wenend achter.
Jij, die vroeger altijd lachte, je kon goed gitaar spelen weet je dat wel?
Je kon veel dingen goed en toch liet je ons achter.
Je hebt er nooit over gepraat, nooit over gesproken.
Het blijft een leegte binnenin.
En jij liet die achter.
.x.me.x.
Jij , jij die lachte, degene waarvan ik dat het minste verwachte.
Ik zag het niet, niemand trouwens.
Was je zo ongelukkig, was ik geen goede vriendin misschien?
Je liet iedereen wenend achter.
Jij, die vroeger altijd lachte, je kon goed gitaar spelen weet je dat wel?
Je kon veel dingen goed en toch liet je ons achter.
Je hebt er nooit over gepraat, nooit over gesproken.
Het blijft een leegte binnenin.
En jij liet die achter.
.x.me.x.
Reacties op dit gedicht
| mijj...: | Donderdag, maart 01, 2007 17:45 |
| je moet jezelf niet de schuld geven. Waarschijnlijk zathet gewoon zo diep van binnen en kon niemand er iets aan veranderen. Nooit mag je jezelf de schuld geven,je zegt zelf dat altijd lachte, en dat is natuurlijk niet voor niks. Sterkte iig |
|
| cerclefreak7: | Dinsdag, februari 13, 2007 20:27 |
| zooww mooiii,, maar oowk triest! meiske k zien der altied vo juh x ilse hvj zjg nwluu_x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Created_By_EVI | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||