Zondaar
Zondaar
met je grijze lach
Jouw felle ogen
dof afschemerend op de dag
Jij hebt me voorgelogen
Laat me los
Ik verlaat het hellevuur
Ik betaal elke prijs om te vluchten
al is hij nog zo duur
Later pluk ik de vruchten
Zondaar
ik krijg jou nog wel
Als ik sterk ben en terugkom
verban ik jou eens naar de hel
En slaat deze zwarte pagina om
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Maandag, februari 04, 2002 17:26 |
| wauw.... mooi!! *sprakeloos*.... Heel sterk meis en had hem ook nie verwacht! kus liefs yeem |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 29, 2002 07:30 |
| Een vriend die je vriend niet blijkt te zijn, een oudere die geen ouder blijkt te zijn, weg moeten gaan, nog niet wetend waarheen als het maar weg is, weerbaar moeten worden voor tenminste wraak, voor misschien nog ergens de zachte vleugelslag van een vlinder, als iemand je vraagt. |
|
| waterval: | Maandag, januari 28, 2002 22:06 |
| krachtig....sterk gedicht... | |
| lejaeghere rudi: | Maandag, januari 28, 2002 19:07 |
| Heel mooi gebracht, vlinder. Een dreiging die je niet van een vlinder zou verwachten. Groetjes , Rudi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||