druppel
(ocean pulls me close)
mag ik hier blijven
terwijl jij zonder woorden
van water in wolken overgaat
en in dauw over me heen druppelt
ik was me met jouw stiltes
en droog me aan je adem
en lach innig in mezelf
als ik er aan denken mag
dat wij, hevig zwemmend
nog in elkander verdrinken
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, februari 14, 2007 21:37 |
| Bijzonder mooi. Liefs, Artifex. |
|
| Innerchild: | Woensdag, februari 14, 2007 21:00 |
| Die eerste strofe is zo''n heerlijke gedachte ... Inner |
|
| ana (stacia): | Woensdag, februari 14, 2007 10:45 |
| Zelfs jouw pen klinkt onderhevig aan rode inkt vandaag. Ja schön ist das ! Zuster A. ;-) |
|
| sunset: | Woensdag, februari 14, 2007 08:59 |
| Voor mij voelt dit warm liefdevol, een echt liefedsgedicht. Liefs, sunset |
|
| Marjolein.: | Woensdag, februari 14, 2007 08:39 |
Niet zwemmen, gewoon samen daarin verdrinken. (en bovenkomen om af en toe even adem te halen) Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||