Ik was zo blij,

Ik voelde me toen ik hoorde dat het uit was zo vrij.

Mijn eigen ik was terug,

Maar dat verdween al vlug.

Waarom zei je dat je gevoel misschien zou veranderen als je geen vriendin had,

Zeg dan gewoon de waarheid wat kwetst me dat.

Ach, ik kan dit allemaal wel gaan zeggen,

Maar hoe ik me voel is toch niet uit te leggen.

Jij was de enige jongen waarvoor ik echt wilde gaan,

Jij gaf hoop in mijn bestaan.

Elke dag dat ik jouw blik zag was een dag om goed te leven,

Het was iets wat me hoop ging geven.

Vooral de afgelopen week,

Zoals je naar me keek.

Maar het was allemaal niet waar, je bent helemaal niet op mij,

En de meesten geven me maar 1 tip, zet hem opzij.

Zet hem uit je hoofd,

Ik had mezelf iets beloofd.

Dit niet nog eens mee te maken,

Al die tranen en je woorden in de SMS je weet niet hoeveel ze me raken.

Het doet gewoon zoveel pijn,

Zoveel pijn om te denken dat het nooit goed zal zijn.

Ik kan niets doen, ik moet je alleen maar vergeten,

Het zal niet makkelijk gaan moet je weten.

Kapot ben ik, want het doet me zoveel zeer,

Het bekent voor mij zoveel meer.

Mijn halve verleden komt weer terug in gevoel,

En dat betekent een heleboel.

Ik ben mezelf voorlopig zeker kwijt,

Van verliefdheid krijg ik vaak spijt.

11-4-2003