Zomaar ineens veranderde dat vriendschappelijke gevoel voor jou,
Na een lange nacht denken kon ik zeggen ik hou van jou.
Niemand heeft ooit zoveel voor me betekent als jij,
Mijn god wat ben ik blij.
Hoe je me begrijpt, met me kan praten, dat heb ik buiten mijn voormalige beste vriend om nog nooit met iemand meegemaakt,
En dan is het feit dat jij in een rolstoel zit iets wat me minder erg raakt.
Maar B. gaat zijn gelijk nog niet krijgen,
Ik moet het verzwijgen.
De zomervakantie is een veel beter moment,
Maar ja, misschien is het dan al weer bekent.
Of word de spanning te groot, ik laat nu al veel blijken,
Men zit ons al raar aan te kijken.
Maar ik heb schijt aan de wereld om me heen,
Zonder jou voel ik me minder alleen.
Je geeft me het gevoel wat al die andere jongen me nooit hebben gegeven,
Al zit je in die rolstoel, je bent misschien DE jongen van mijn leven.
7-6-2003
Auteur: Danielle Smit | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
Thema's: |