Het meest onverwachte gebeurde mij,

Ik dacht over een poosje zijn wij samen blij.

Maar waar ik ergens bang voor was werd waar,

Ik krijg weer eens de pijn die ik niet verdiende, je had het voor elkaar.

In tegenstelling van al die anderen gaf je me de kans uit te leggen hoe ik me voelde,

En je gaf me zelfs het idee dat je begreep wat ik bedoelde.

Jij schreef jouw gedachtes zelfs ook naar mij,

Ik was daarmee bijzonder blij.

Na 2 dagen tubben heb ik besloten vrienden met je te blijven want ik kan niet zonder jou,

Maar dat neemt nu niet weg dat ik weer half lig te janken omdat ik van je hou.

Ik ben zo bang dat die pijn lang blijft bestaan,

Het voelt net alsof het nooit meer over zal gaan.

Ik ben bang je te zien,

Ach, jij ook wel misschien.

Bang dat er een spanning tussen ons blijft bestaan,

Dan kunnen wij echt niet meer als vrienden verder gaan.

Maar ik weet er zijn mensen die me er door heen slepen, ik ben hen zo dankbaar!

15-8-2003