Wat een drukte in mijn hoofd,
kan niet slapen en niet werken.
Waarom ben ik niet verdoofd,
het valt niet meer in te perken.
Altijd maar rennen en vliegen,
nooit eens even een beetje rust.
Ben mijn hart aan het bedriegen,
ik wil dat jij mij kust.
Last van mijn rug en mijn nek,
weet niet wat ik er tegen doe.
Telkens ga ik weer op mijn bek,
vertel mij wat ik doen moet.
Hoe haal ik deze stress weg,
vertel het mij alsjeblieft.
Want op deze manier heb ik alleen pech,
en heel veel verdriet.
Ik wil rust in mijn hoofd,
om even bij te tanken.
Voel mij van mij leven beroofd,
kan nergens anders meer aan denken.
Gewoon een nacht uitrusten,
en even lekker slapen.
Even geen lasten alleen maar lusten,
en het zandmannetje voor mezelf kapen.
Daarna komt het leven wel weer,
en dan ren ik weer verder.
Tot de volgende keer,
dan ben jij weer mijn herder.