Er was eens een meisje..(3)
Bijna botste zijn lippen tegen die van haar,
Bijna, maar nog nét niet,
Toen was het gesprek klaar,
Als een soort film, zonder dat iemand die ziet..
Ze leefde voort,
In haar dromen,
Samen met hem, zoals het hoort,
Hopend dat die OOIT nog eens uit zouden komen..
Ze sprak hem nog steeds,
Vooral via sms,
Het ging niet zo goed op school,
Daarom vroeg ze aan hem bijles..
Hij kwam naar haar toe,
De lieve schat,
Het heeft niet echt goed geholpen,
Want toen gaf hij haar de eerste zoen die ze ooit heeft gehad..
Zijn lippen op die van haar,
Het was zo plotseling, zo ineens,
Ze kon niets doen, ze stond daar maar,
Genietend, van hem, van alles om haar heen..
Ze keek hem diep in zijn ogen,
Wist, ik hou toch alleen van hem,
Ze dacht; Die zoen had nóóit gemogen..
En toen zat ze opnieuw klem..
Ze was zó verliefd op die jongen,
Zo hield zo veel van hem..
Hij was haar hart binnengedrongen,
En nu zat hij daar klem…
Hij kon niet naar buiten,
Alleen dieper naar binnen,
Ze wist niet hóe hij het deed,
Maar hij wist haar hele hart voor zich te winnen...
Ze wist niet wat ze moest doen,
Ze liet hem leidden,
Verlangde elke dag naar een zoen,
Maar zo konden ze niet doorgaan, dat wiste ze beiden..
Ze stond voor zijn bed,
Met zijn lippen op haar mond,
En toen kwam het,
Dat wat hij ervan vond..
Bijna, maar nog nét niet,
Toen was het gesprek klaar,
Als een soort film, zonder dat iemand die ziet..
Ze leefde voort,
In haar dromen,
Samen met hem, zoals het hoort,
Hopend dat die OOIT nog eens uit zouden komen..
Ze sprak hem nog steeds,
Vooral via sms,
Het ging niet zo goed op school,
Daarom vroeg ze aan hem bijles..
Hij kwam naar haar toe,
De lieve schat,
Het heeft niet echt goed geholpen,
Want toen gaf hij haar de eerste zoen die ze ooit heeft gehad..
Zijn lippen op die van haar,
Het was zo plotseling, zo ineens,
Ze kon niets doen, ze stond daar maar,
Genietend, van hem, van alles om haar heen..
Ze keek hem diep in zijn ogen,
Wist, ik hou toch alleen van hem,
Ze dacht; Die zoen had nóóit gemogen..
En toen zat ze opnieuw klem..
Ze was zó verliefd op die jongen,
Zo hield zo veel van hem..
Hij was haar hart binnengedrongen,
En nu zat hij daar klem…
Hij kon niet naar buiten,
Alleen dieper naar binnen,
Ze wist niet hóe hij het deed,
Maar hij wist haar hele hart voor zich te winnen...
Ze wist niet wat ze moest doen,
Ze liet hem leidden,
Verlangde elke dag naar een zoen,
Maar zo konden ze niet doorgaan, dat wiste ze beiden..
Ze stond voor zijn bed,
Met zijn lippen op haar mond,
En toen kwam het,
Dat wat hij ervan vond..
Reacties op dit gedicht
| Eenzaamheid | HW.H |: | Dinsdag, april 17, 2007 21:15 |
| k ga weer verder lezen!! Maar zooooo kanp dat je dit zo kan!! suprr | |
| **irmani**: | Donderdag, februari 15, 2007 20:31 |
| Nog vervolg!! | |
| just-mii: | Donderdag, februari 15, 2007 08:46 |
| Wat mooi dat je het zo goed kan uiten..wat je voor hem voelt hoe het is ontstaan... Laat het hem strax lezen. Hij zal het super vinden! Kus |
|
| Twinkel Twarkel: | Woensdag, februari 14, 2007 19:07 |
| woohw mooi! aahw!! kwil wete wat er verder is hgebeurt! kdenk dat ik blij voor je bent, tenzij er iets gebeurde wat jij niet wil natuurlijk. Houvanjee :) knuffol, ps. ligt het aan mijn computer of staan er allemaal rare tekens in je gedichten?? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dune* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||