Afscheid..
Nog enkele uren
en dan scheiden zich onze wegen.
Ik draai me haastig om,
probeer mijn tranen weg te vegen.
De liefde die wij eens deelden
lijkt nooit te hebben bestaan.
Nog steeds kan ik het niet bevatten,
dat je alles zo makkelijk laat gaan.
Mijn liefde voor jou was zo intens,
maar toch laat ze je volkomen koud.
Waarom kan het je geen moer schelen,
als iemand zo oneindig veel van je houdt?
Nog enkele uren
dan verdwijn ik voorgoed uit jouw ogen.
En hoef je niet meer boos te zijn
op al mijn tranen die ik nimmer kon drogen...
en dan scheiden zich onze wegen.
Ik draai me haastig om,
probeer mijn tranen weg te vegen.
De liefde die wij eens deelden
lijkt nooit te hebben bestaan.
Nog steeds kan ik het niet bevatten,
dat je alles zo makkelijk laat gaan.
Mijn liefde voor jou was zo intens,
maar toch laat ze je volkomen koud.
Waarom kan het je geen moer schelen,
als iemand zo oneindig veel van je houdt?
Nog enkele uren
dan verdwijn ik voorgoed uit jouw ogen.
En hoef je niet meer boos te zijn
op al mijn tranen die ik nimmer kon drogen...
Reacties op dit gedicht
| Kimbian: | Donderdag, februari 15, 2007 00:01 |
| Heel mooi en gevoelig geschreven .Ik weet het ,het is echt moeilijk maar als de liefde nog maar van èèn kant komt moet je een beslissing nemen al is dat niet wat je wil. Liefs en sterkte , Kimbian |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, februari 14, 2007 16:47 |
| moedig neergezet erg voor beiden | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||